Czysta muszla

Opis

1. 1. Co obrazuje bajka?

   Nieumiejętność stawiania granic, wykorzystywanie jednostki przez grupę, traktowanie jej jako „śmietnika” na własne problemy. Nawykowe zatruwanie siebie negatywnymi myślami. Wykorzystywanie dziecka przez osoby dorosłe i powierzanie mu problemów, których dziecko emocjonalnie i mentalnie nie udźwignie. Zrzucanie odpowiedzialności za swoje problemy na innych, unikanie odpowiedzialności za wdrażanie zmian w życie.
   Pokazuje masochistyczny pierwiastek w nas samych, czerpanie satysfakcji z rzeczy nieprzyjemnych. Zbieranie w sobie problemów, przeżywanie cudzych nieszczęść bez realnego działania by je przezwyciężyć. Bajka pokazuje, że zmiana postawy z bycia słuchaczem złych wieści na postawę domagania się pozytywów, może poprawić jakość relacji albo zweryfikować jej zasadność.

   2. W jakich sytuacjach można bajkę wykorzystać?

   Gdy ktoś jest „dobry dla innych” w znaczeniu takim, że poświęca energię do rozwiązywania cudzych problemów. Jeśli ktoś otacza się ludźmi, którzy narzekają, jęczą ale nie działają konstruktywnie ku zmianie na lepsze. Gdy ktoś zatruwa atmosferę swoim złorzeczeniem i nie myśli o konsekwencjach dla siebie i innych. Do dyskusji nad tym, czym jest zdrowa, dojrzała empatia i jak rozumiemy udzielanie, i przyjmowanie pomocy oraz wsparcia. Gdy klient mówi “ja wszystkich słucham a kiedy ja potrzebuję się wyżalić, to nie mam komu”
   Do postawienia pytań:
   Jak dzielić się problemami, żeby nie zalewać nimi innych? Jakiej postawy to wymaga?
   Jak słuchać o trudnym sprawach ale nie chłonąć ich w siebie?

   3. Możliwe efekty:

   Refleksja nad charakterem relacji, w której pada wiele przykrych słów, która polega jedynie na żaleniu się sobie nawzajem. Wyjście poza schemat takiej relacji. Wyjście poza skupianie się na samych negatywnych aspektach życia.

   4. Dla kogo?

   Dla osób w relacjach, w których:
   – pada wiele przykrych słów
   – jedyna wymiana między osobami to żalenie się sobie nawzajem albo tylko jednej osobie
   – dla osób, które myślą “kiedy ja potrzebuję się wyżalić, to nie mam komu”
   – które chcę przełamać sytuację, w której są wyłącznie słuchaczami cudzych problemów i boją się to przełamać