Opis
- Co obrazuje bajka?
Sytuację osoby, która się wewnętrznie zestarzała, zniszczyła. Zewnętrznie inwestuje w wizerunek, stara się trzymać fason mimo upływającego czasu. Zdarza się, że znajdują się w okół niej osoby, które chcą pomóc, ale nie mogą zrobić nic na siłę. Czasami sytuacja wymaga dużo delikatności, zbudowania poczucia bezpieczeństwa.
Osoba postrzega siebie źle, wstydzi się siebie, a pozostali dwaj bohaterowie widzą w niej potencjał i chcą pomóc, utrzymać kontakt.
- W jakich sytuacjach można bajkę wykorzystać?
- do wzbudzenia refleksji nt empatii, czynników jej sprzyjających i utrudniających empatię
- do zastanowienia się, co takiego jest we mnie i/lub w innych co pozwala być empatycznym
- do postawienia dylematu, co jest ważne: czy rozwój wewnętrzny czy zewnętrzny
- do wzbudzenia refleksji: jak postrzegamy siebie nawzajem
- rozmowy, co to znaczy prawdziwe poznanie: zobaczenie/pokazanie również strony gorszej, wstydliwej
- rozważania zgody na czyjąś pomoc, wsparcie, ingerencję (np. terapię)
- Możliwe efekty:
- diagnoza czynników sprzyjających i utrudniających empatię
- autodiagnoza: czy jestem empatyczny?
- uwrażliwienie na to, że jeżeli postrzega się kogoś jako odnoszącego sukcesy to może być też tak, że ta osoba przeżywa jakąś trudność.
- by zastanowić się, co jest głębiej niż tylko na zewnątrz
- osobie, która jest jak główna bohaterka może dać do myślenia, że można skorzystać z czyjejś do pomocy
- spójność rozwoju wewnętrznego i zewnętrznego – zrównoważony rozwój
- sukces może być różnie odbierany
- rozszerzenie perspektywy w postrzeganiu osób
- Dla kogo?
Dla osób czujących dyskomfort, uświadamiających sobie własną niespójność w prezentowaniu siebie.
Dla utrzymujących pozory zadowolenia a jednocześnie przeżywających kryzys, trudność.
Dla osób zastanawiających się nad swoją empatycznością.
Dla osób nadmiernie epatujących zewnętrznymi czynnikami sukcesu, ukrywających to co w nich siedzi
Dla osób oceniających to co powierzchowne
Dla osób wnikających głębiej, mających ogląd całości.
Piotr –
Bardzo fajnie napisana, ciekawa, krótka a mimo to łatwo wszedłem w emocje bohaterów, pozwala zadawać pytania na wielu poziomach.
(bajka wykorzystana na warsztacie Empatia: Ja, Ty czy My – przyp. admina)